Vatan Demek!

Çerkesya Gençliği sosyal medya hesaplarında yayınlanan röportajımda “Vatanda Mutluyum, Türkiye’ye Geri Dönmeyi Düşünmüyorum” demiştim.

Yayınlanan röportaja yerliler tarafından “Çok ilginç! Burada daha iyi olan nedir?” tarzında yorumlar geldi.

Aslında bunun cevabı hayata bakış açınızda saklıdır.

Biz diasporadan gelen Çerkesler için isterseniz birçok sorunu/eksiği dile getirebilirsiniz. Özellikle, eğer burada size sahip çıkan yerli ya da çok önceden buraya dönmüş bir akrabanız yoksa, karşınıza çıkan sorunlarla çoğu zaman tek başınıza mücadele etmek zorunda kalıyorsunuz. Dili, yasaları tam olarak bilmemek bu sorunları çözme aşamasında sizi bezdirebiliyor.

25-30 yıl farklı bir kültürde büyüyüp, sonra vatana dönmek ve orada yaşamak tabi ki kolay olmuyor. Bu nedenle diasporadan gelenlerin vatana daha hızlı adaptasyonu için yerliler ile vatana dönenlerin, iyi günde kötü günde, kısaca her manada ilişkilerinin önemli olduğunu düşünüyorum.

Ama hepimiz Çerkes olsak da yerliler ile diasporadan gelenlerin yaşam tarzlarında ve alışkanlıklarında olan farklılıklar karşılıklı ilişkileri bazen zorluyor. Bu da diasporadan gelenleri yerli arkadaş edinme konusunda sıkıntıya düşürüyor.

Bunun sonucu olarak vatana dönüş yapanların adaptasyonu kolay olmuyor. Ve bu sorun, herkes için geçerli olmasa da, hayatın her evresine yansıyabiliyor.

İş bulmak veya kendi işini kurmak kolay olmayabiliyor mesela. Evet, yerliler için de iş bulmak veya iş kurmak kolay değil, çünkü ülkenin ekonomisi güçlü değil; ama vatana dönüş yapanlar için bu sorun, özellikle Rusça bilmedikleri için, çok daha büyük.

Konuşmak isterseniz daha birçok sıkıntı bulabilirsiniz mutlaka.

O röportajda dediğim gibi, burasının bir cennet olmadığını ben/biz zaten biliyoruz. Yaşam kalitesi olarak Türkiye ile kıyasladığımızda artıları da eksileri de var.

Ama burasının en büyük artısı; "iyisiyle, kötüsüyle, güzeliyle, çirkini ile VATAN olması"dır.

Bastığın toprağın sana ait olduğunu bilerek yaşamaktır burayı bize güzel yapan. Çerkesçe bir tiyatro izlemek ya da bir konserde Çerkesçe şarkılar dinlemektir burayı bize güzel kılan.

Köklerimizin burada olması, atalarımızın yüzyıllar boyu burayı korumak için mücadele etmiş olmaları ve Çerkes halkının geleceğinin vatanda olması onu bize sevdiren.

4-5 yaşındaki çocukların sokakta Çerkesçe konuştuklarını duymaktır burayı bize cennet yapan. Ve daha birçok şey...

Belki bazı yerlilerin bizi anlayamayanların sebebi, çok yakın zamanda kaybettiğimiz değerli Ergün abinin sözlerinde saklı:

“Yabancı bir ülkede doğup büyümeyenler, kendi topraklarında yürümenin, vatanın havasını solumanın, suyunu içmenin, bir ağacının gölgesinde oturmanın bizim için ne kadar büyük bir mutluluk olduğunu tam olarak anlayamayacaklar. ”

Tabi ki bunlar yaşamsal faaliyetler için yeterli değil; bunun da farkındayız. Bir ülkenin ekonomik, sosyal ve kültürel olarak ilerlemesi çok önemli ve bizim tarihi vatanımızın bu konularda daha iyiye gitmesi için çok çalışmamız gerektiği bir gerçek. Ama bunun için çalışmak da “Ben Çerkes’im” diyen herkesin bir görevidir bence.

Hakhu Nart, Çerkesya Gençliği, Nalchik