
"Ben, Arutyunov Sergey Alexandrovich, RAS, İEA RAS'ın Kafkasya Departmanı Başkanı. Suriye ve Orta Doğu'nun diğer ülkelerinden gelen mültecilerle ilgili, hem federal hem de cumhuriyetçi tüm Rus makamlarının, acil yardım sağlamaları gerektiğini düşünüyorum.
Mültecilerin, Kafkas Muhacirlerinin torunları, Rusya Federasyonu topraklarına koşulsuz ve vizesiz girişleri sağlanmalıdır...
Bir zamanlar sürgünde olan yurttaşlarımızın torunlarına karşı sorumluluklarımızı engelleyen her türlü eylem ve ifadeyi, mazereti ahlak ve insanlık dışı olarak değerlendiriyorum..."
sözleri ile akıllarımıza ve kalplerimize yazıldı ismi.
Tutarlı bir bilim insanı, etnolog ve antropologdu.
Ukrayna ve Gazze'de yaşanan savaşlardan "kurtarılan" Ukraynalıları ve Filistinlileri misafir eden, her türlü ihtiyaçlarını karşılayan Cumhuriyetlerimiz ve kurumlarımız Suriye Çerkeslerinin vatana getirilmemelerini ve kendi imkanları ile gelenlere binbir zorluk çıkarılmasını sadece seyretmiş, yardım işini de Sivil Toplum Kurumlarına ve Yardımseverlere bırakmışlardı.
Suriye Çerkeslerinin tarihi vatanlarına dönüşlerine Rusya Federasyonu'nın izin vermediğini; Çerkes kurumlarının ve örgütlerinin buna itiraz bile edemediklerini hepimiz biliyoruz.
Sergei Aleksandroviç hariç!
Sergei Aleksandroviç, bu duruma isyan etmiş, Çerkesleri savunmak için sesini yükseltmiş ve Rusya Federasyonu liderliğine, Suriye'deki Çerkes diasporasının tarihi vatanına geri dönüşü ve insani yardım için derhal önlem alınması talebiyle başvurmuştu.
Rusya Bilimler Akademisi'nden de böyle bir talepte bulunmaya cesaret eden tek kişiydi O.
Ama sesi duyulmadı, sessizlikle ölüme mahkum edildi. Çünkü böyle insanların da olduğunun bilinmesi bizim kafalarını kuma gömen o büyük örgütlerimizin kamuoyunda teşhir olmasına neden olacaktı.
Huzur içinde yat Sergei Aleksandroviç. Biz seni duyduk, o güzel kalbini sevdik. Ve seni sonsuza dek unutmayacağız.
Çerkesya Hareketi Haber Merkezi



