Gençlerimiz Sadece Üniversitedekilerden Mi İbaret?

 

‘Bizi üniversiteliler değil liseliler bir yerlere taşıyacak tabi doğru ve zamanında eğitilirlerse...’

Gençlerimiz sadece üniversitelilerden mi ibaret? Sadece üniversite düzeyine gelmiş gençlerimiz mi dans, dil veyahut müzik aleti çalmak dışındaki projelerde yer alabilir? 

"Geleceğimiz gençlerimizdedir" diyoruz, fakat gençlerimizle yeteri kadar ilgileniyor muyuz, onları yeteri kadar eğitebiliyor muyuz? 

Sıra, bu sorulardan önce sormamız gereken asıl soruda: Gençlerimizi eğitmeye doğru zamanda mı başlıyoruz? Bu sorunun cevabı kesinlikle "hayır"! 

Gençlerimizi doğru zamanda eğitmeye başlamıyor, onları geleceğe doğru zamanda hazırlamıyor; dahası onların eğitilme ve var olduğunu gösterme isteklerini fazlasıyla engelliyoruz. Onlara yapabileceklerini gösterme fırsatı vermezken, onların, kendi kendilerine oluşturdukları fırsatların da önünü gereksiz bir sürü engel çıkararak, kapatıyoruz.

Çalıştaylar düzenliyor, buna en aşağı katılım yaşı 18 diyoruz, üniversiteliler için üniversiteliler buluşması, yarışmalar düzenliyor, "sadece üniversiteliler katılabilir" diyoruz. 

Peki neden? 

Sadece üniversiteliler bu konularda bilgili olduğu için mi, yoksa uğraşmak zor geldiği için mi? Bu sorunun cevabı da belli: Üzülerek söylemeliyim ki, basite ve kolaya kaçıyorlar.

Bizim kurumlarımız gençlerimizi eğitmek isteğinde olmadı hiçbir zaman. Asıl istekleri kendini belli bir düzeye kadar eğitebilmiş gençleri algı operasyonu ile kendi çıkarlarına yönlendirmek oldu. 

Gençlik yaşını 18’e çekip daha genç olanları "genç" olarak nitelendirmedi ve onlara sadece dil, dans ve müzik aleti çalma kurslarına katılım hakkı verdi. Peki müziğe veyahut dansa değil de; edebiyata, siyasete ilgisi olan gençler için ne yaptı? 

Cevap basit: hiçbir şey. Onları Çerkes kültürü ve Çerkes siyaseti konusunda kulaktan dolma, internette var olan; ama hepimizin de bildiği gibi yarısı yalan yanlış dolu olan bilgilerle baş başa bıraktı. 

Onlara, sanki "siz üniversiteye kadar bekleyin, o zamana kadar yanlış veya doğru olduğuna bakmaksızın üç beş şey öğrenin, üniversiteye gelince de yarışmalara katılır bildiğiniz yanlış bilgileri başkaları ile paylaşarak, yanlışları ortadan kaldırmak yerine daha da arttırırsınız veya birileri tarafından yazdığınız bu yazılar yüzünden kötü eleştirilere maruz kalırsınız, daha sonra da maruz kaldığınız bu eleştiriler sonucunda siner düşüncelerinizi paylaşmayı bırakırsınız" diyorlar.

Değişmesi gereken en önemli sorunlarımızdan biridir liseli Çerkes gençliği. Onlara fırsat verildiğinde, onların da birçok şeyi başaracaklarına inanmak, sadece dil ve dans kurslarında yer almamaları gerektiğinin bilincinde olmak zorundayız. 

Bizim gençliğimiz aslında üniversiteliler değil liselilerdir. Üniversite yaşına gelmiş birinin aklında zaten bir şeyler (yanlış da olsa) oturmuştur.

Önemli olan lise düzeyindeki kişilerin etraftan duyduğu üç beş şeye göre yanlış fikirler üretmesinin önüne geçmek ve daha fikirleri tam oturmamış olan bu toy yapıyı doğru bilgiler ile donatarak geleceğe hazırlamaktır. 

Bu nedenle, onlara da projelerde yer almanın yanında, proje üretme ve bu projelerini hayata geçirme hakkı vermemiz gerekiyor. Bu projeler, başka herhangi bir projeden daha etkili olacaktır. Bunun nedeni çok doğru, çok muntazam veyahut çok büyük projeler olmalarından ziyade ‘liselilerin’ yapmış olmasıdır. Aynı zamanda kendini henüz net olarak tanımlayamamış olanların bu çalışmalarla aramıza katılmasına vesile olacaktır. 

Bizler üniversite yaşı gelene kadar hiçbir projede gençlere yer vermeyip sonrasında "ee bu gençlerde iş yok, yaptığımız projelere bile doğru dürüst katılmıyorlar, işleri güçleri anca kaşen-şeşen" demekten ne zaman vazgeçeceğiz? Vazgeçme zamanımız geldi de çoktan geçiyor bile. Corona virüs sebebiyle bir nesil kaybettiysek, dönüp bakmadığımız, önemsemediğimiz davranışlarımız ile kaç nesil kaybettik kim bilir. 

Şimdiye kadar yeterince önem vermediğimiz gençlerimiz bizleri affetsin. Önlerinde yanlış örnek çok. Gençler, sizler bizlerin bu aciz halinden ders alın ve bizlere benzemeyin.