Çerkesya Günü: Geçmişin Onuru, Geleceğin Umudu

Jeostratejik konumuyla Kafkasya’nın kalbi olan Çerkesya, yüzyıllar boyunca büyük güçlerin iştahını kabartan bir coğrafya oldu. Rusya İmparatorluğu, emperyalist hedeflerine ulaşmak için Çerkesya’yı ele geçirmeyi hayati görüyordu. Bu yüzden işgal saldırılarını her geçen gün daha da sertleştirdi.

Ancak Çerkes halkı, bu zorlu koşullarda benzersiz bir irade gösterdi. 13 Haziran 1861’de, Şaçe’de (Soçi) bir araya gelerek birleşti ve bir “Çerkesya Özgürlük Meclisi” kurdu. Bu meclis, sadece bir danışma organı değil; uluslaşma, devletleşme ve özgürlük kararlılığının somut bir ifadesiydi. Kurulan yapılar, oluşturulan düzenli ordu, meclis binası ve diplomatik mesajlar; Çerkesya’nın sadece bir hayal değil, yaşayan bir siyasi irade olduğunu kanıtlıyordu.

Bu tarihi adım, Çerkes halkının kendi kaderini tayin etme hakkını dünya kamuoyuna ilan edişiydi. Avrupa devletlerine, Osmanlı’ya ve Rusya’ya gönderilen mektuplar; “Biz buradayız, halkız, vatanımız var ve tanınmak istiyoruz” diyen bir çığlıktı.

Ancak ne yazık ki bu çığlık, 1864’te bastırılmaya çalışıldı. Özgürlük Meclisi'nin izleri silinmek, hafızamız yok edilmek istendi. Sürgünle birlikte sadece bedenlerimiz değil, zihinlerimiz de vatanımızdan koparılmak istendi. Bu unutturma politikasının amacı açıktı: Çerkesya’yı beyinlerden silmek ve yerine başka coğrafyaları “vatan” diye yazmak.

Ama biz unutmuyoruz. Unutmayacağız.

Çünkü biliyoruz ki, bir halkın vatanından koparılması, kimliğinden koparılmasıdır. Ve bugün, Çerkesya’ya yeniden dönmenin; zihinlerde, kalplerde, kültürde ve siyasette dirilmenin zamanı.

Bizler 13 Haziran’ı sadece bir tarih değil, bir halkın yeniden diriliş günü olarak görüyoruz. Bu tarih, bize bir meclisin, bir halk iradesinin ve vatan kavramının ne denli güçlü olduğunu hatırlatıyor.

Çünkü Çerkesya, sadece geçmişin bir adı değil; geleceğimizin pusulasıdır.

Bugün bu meclisin ilk başkanı olan Hacı Granduk Berzeg’in kararlılığını, onun “ülkemizi sonuna kadar savunacağız” diyen sesini yeniden duyuyoruz. Bu ses bizim yol haritamızdır. O’nun bize bıraktığı mirası sürdürmek, bizim tarihsel sorumluluğumuzdur.

Bu yüzden 13 Haziran, artık her yerde yüksek sesle anılmalı. Her platformda, her kalpte bir yer edinmeli. Bu gün, artık resmî olmasa da hakiki bir milli günümüzdür.

Artık zamanı geldi:

13 Haziran’ı “Çerkesya Günü” olarak coşkuyla sahiplenme, yayma ve kutlama zamanı.

Çünkü:

Çerkesya sadece geçmiş değil, gelecektir.

Çerkesya yaşadıkça, Çerkes halkı yeniden can bulacaktır.

Bugün, o geleceği inşa etme günüdür. Aidiyetimizi güçlendirme, geçmişten aldığımız ilhamla geleceği kurma günüdür.

Çerkesya Günü kutlu olsun!

Yaşasın Çerkesya!

Yaşasın 13 Haziran!

—

Çerkesya Gençliği

13.06.2025