Çerkesya’yı Sevin, Anlatın…

Çerkesya, sadece bir toprak parçası değildir. O, rüzgarın dağlardan taşıdığı ezgidir. O, anılarda yaşayan ninnilerdir. O, dedelerimizin gururla anlattığı kahramanlık, ninelerimizin dualarında saklı bir özlemdir.

Çerkesya’yı sevin… Çünkü o sizin kökünüz, kimliğiniz, yüreğinizin derinliklerindeki sessiz çağrıdır. Her yıldızında bir boyun izi, her okunda bir direnişin yankısı vardır. Diliyle, kültürüyle, gelenekleriyle yüzyıllardır dimdik ayakta duran asil bir halkın öyküsüdür.

Çocuklarınıza anlatın Çerkesya’yı. O uzak ama yakın yurdu… Bir gün dönülmese bile, gönüllerde yaşatılması gereken memleketi. Onlara deyin ki, “Biz buraya gökten düşmedik. Bizim de bir yurdumuz vardı. Dağları asil, ırmakları cesur, insanı onurlu bir yurt…”

Torunlarınıza anlatın… Nart efsanelerini, xabze’nin inceliğini, yitirilen köyleri ve hiç unutulmayan anadilin melodisini. Anlatın ki bir gün, bu sevgiyle büyüyen çocuklar o toprağın adını yüreklerinde taşımaya devam etsinler.

Çerkesya, hatırlayanlarla var olacak. Ve unutmayan her yürek, o toprağın bir parçasıdır.

Çerkesya’yı sevin. Unutmayın, unutturmayın.

Çünkü sevgiyle anlatılan hiçbir yurt yok olmaz.