
Ubıhlar hayvancılık, tarım ve bahçecilikle (üzümcülük dahil) uğraşıyorlardı ve arıcılık, avcılık ve çeşitli zanaatleri vardı.
Coğrafi koşullar nedeniyle tarım daha çok kıyı kesiminde yapılmaktaydı. Kıyıda "işlenebilir toprak parçası bırakılmadan her yer işleniyordu. Dağlar zirvelerine kadar tarlalarla satranç tahtası gibi bölünmüştü."
Tarlalar taşlardan "kazmaya benzeyen bir aletle" temizlenir toprak gevşetilirdi. Ubıhlar sadece çapalama yöntemini değil, sabanla işlemeyi de biliyorlardı. Kısa, neredeyse dik saplı, düz ve yay biçiminde bir saban kullanıyorlardı.
Çapalama yöntemi, tarımın sadece yardımcı geçim kaynağı olduğu ve halkın ekmek ihtiyacını karşılamadığı Yukarı Ubih'te daha yaygındı.
"Ubıhler her toprak parçasını ustalıkla kullanıyor gibiydi." Mısır, arpa, darı, buğday ekerlerdi. Kişisel tüketim için ekim yapılırdı, kıyı tarımının fazlası yukarı Ubıh'in diğer ürünleriyle takas edilirdi.
Bahçe ürünleri olarak soğan, sarımsak, kırmızı biber, pancar, kabak, şalgam yetiştirilirdi.
Ubıh bahçeciliğinin gelişiminden hemen hemen tüm bu bölgeyi yazan yazarlar bahsederler. Köyleri "bahçelerin ve koruların yeşilliğinde kaybolur."
Ubıhlerin Türkiye'ye sürgününden sonra yeni gelenler kestane, ceviz, elma, armut, erik, vişne, kiraz, şeftali, ayva, hurma, dut ve üzüm yetişirdiler.
İ.O. Orekhov Ubıhler hakkında "Bahçecilikte muhtemelen en basit yöntemleri kullanmalarına rağmen, narin meyvelerin yüksek kalitede çeşitlerini üretmişlerdir" demiştir.
Ubıh bahçeleri meyve çeşitliliği açısından zengin olmasa da, meyveler sulu, büyük (bazıları) ve uzun süre dayanıklı (bazıları) olma özellikleriyle dikkat çekiyordu.
“Ubıhler”, Leonid Ivanovich Lavrov.
???????????????????? ????????????????
Foto: Zeki Esenç



